وی لنت را قطعه‌ای دانست که دائما در معرض اصطکاک بوده و دمای بالایی را متحمل می‌شود، افزود: اضافه شدن نانوذرات به این چسب موجب شد تا مقاومت حرارتی لنت افزایش یابد، به طوری‌که در آزمون برشی در حالت گرم، مقاومت بیشتری نسبت به لنت‌های معمولی از خود نشان دهد. آزمون برشی یکی از آزمون‌های الزامی برای لنت است که در دمای اتاق و دمای ۳۰۰ درجه روی قطعه انجام می‌شود که این لنت‌هایی که از چسب نانویی بهره‌مند بودند، ۳۰ درصد مقاومت برشی بیشتر در دمای ۳۰۰ درجه سانتی‌گراد دارد.
علیزاده درباره منشأ توسعه این فناوری گفت: در تعامل با یکی از شرکت‌های تولیدکننده لنت ترمز متوجه مشکل چسب لنت ترمز شدیم؛ از این رو، روی این فناوری کار کردیم و در نهایت موفق به تولید این چسب شدیم. بیشتر شرکت‌ها این چسب را از خارج وارد می‌کنند که دشواری‌هایی در مسیر تهیه آن وجود دارد.
به نقل از ستاد نانو، به گفته وی چسب نانویی تولیدشده از نظر عملکرد مشابه نمونه خارجی است و در برخی شاخص‌ها از نمونه خارجی نیز بهتر است و در عین حال قیمت بسیار پایین‌تری دارد. این چسب در حال حاضر به صورت صنعتی درحال تولید است و یک تن در ماه تولید داریم. هر چند به دنبال بازاریابی و معرفی این محصول به شرکت‌های قطعه‌ساز هستیم و در قدم بعد نیم‌نگاهی به بازار صادراتی داریم.
این فارغ‌التحصیل رشته شیمی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: قطعه‌سازان ملزم به پاس کردن برخی استانداردها هستند، دغدغه بسیاری از تولیدکنندگان لنت، بهبود کارایی این قطعه است، چرا که از نظر ایمنی اهمیت زیادی دارد. ما از این تولیدکنندگان دعوت می‌کنیم که چسب نانویی ما را ارزیابی کنند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
