به تازگی خودرو برقی به نام یوز با نسخه دوسرنشین و تک سرنشین توسط متخصصان ایرانی ساخته شده است. از نظر قانونى این خودرو، یک موتورسیکلت چهارچرخ مسقف قلمداد می شود و می تواند مانند بقیه موتورسیکلت‌ها وارد محدوده طرح ترافیک شهرى شود، البته قانون اختصاصى براى موتورسیکلت هاى چهار چرخ در دست تعریف است و با توجه به ساختار کنترلى آن ، مشابه خودرو است.
درهاى یوز رو به بالا باز مى شود، بنابراین نیازى به فضاى اضافه براى باز شدن در ندارد؛ یعنى مى تواند با فاصله اى کمتر از حالت معمول، در کنار خودرویى دیگر پارک شود. نکته جالب توجه در این خودرو این است که طول آن ۲.۳۲ متر و برابر با عرض خودروهای معمول است و عرض آن ۱.۱۹ متر و ارتفاع آن ۱.۴۶ متر است که این امکان را به وجود آورده است که در کمترین فضای ممکن آن را پارک کرد.
گفتنی است طول یک خودرو مانند پراید، ۳.۹۳ متر عرض (بدون در نظر گرفتن آیینه ها)، ۱.۶۰ متر و ارتفاع آن ۱.۴۵ متر است و با بررسی اندازه این خودرو با پراید می توان گفت نسبت به خودروهاى چهارنفره جاى کمترى اشغال مى کند و شاید با این خودرو حل مشکل جاى پارک و ترافیک رفع شود.
وجود چرخ‌ها بیرون از بدنه کمک مى کند تا در تصادف ها، اولین قسمت هنگام برخورد چرخ‌ها باشند و نه بدنه؛ تمام تمهیدات امنیتى ضدسرقت در این خودرو منظور شده است، از جمله فرمان و ترمزدستى قفل شونده که با ایموبلایزر و پردازنده مرکزى خودرو کنترل مى شود.
یک نمایشگر یازده سانت مترى تمام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار راننده مى گذارد که از جمله می توان به مقدار شارژ باقیمانده باترى ها، مسافت قابل پیمایش با این مقدار شارژ، سیستم عیب یاب و ... اشاره کرد. باترى خودرو براى پنج سال و ۱۰۰ هزار کیلومتر گارانتى مى شود، اما عمر مفید آن بسته به نوع استفاده بین ۱۰ تا ۱۵ سال است.
آیا یوز ایرانی همان رنو فرانسوی است؟
طرح اولیه یوز از نقشه خودروى " Renault Twizy " که ساخته شرکت «رنو» است، برداشته شد. برخلاف تصور بیشتر ما، خودروى برقى ایده اى قدیمى است با عمرى 130 ساله؛ اولین خودروى برقی قابل استفاده را «توماس پارکر» در سال ۱۸۸۴ ( ۱۲۶۲ ) در لندن ساخت. در سال ۱۹۱۲ (۱۲۹۰ ) ۳۸ درصد کل خودروهاى آمریکا الکتریکی بودند. اما با پیدا شدن منابع ارزان نفــت، خودروهاى بنزینى یکه تاز میدان حمل ونقل شدند.
قیمت بالاى باترى و توان پایین در ماشین هاى برقى هم باعث شد بیشتر کارخانه هاى سازنده خودرو تا سال ۱۹۱۰ (۱۲۸۸) تولید خودروى برقى را متوقف کنند. این نوع خودرو تقریبا فراموش شد و استفاده از آن‌ها به موارد نادرى محدود شد، مانند ماشین هاى زمین گلف؛ بنزین براى حدود نیم قرن تنها منبع انرژى خودرو بود، اما اواخر قرن ۲۱، آلودگى هوا و بالا رفتن قیمت نفت باعث شد خودروهاى الکتریکى دوباره مطرح شوند.
بیشتر مشکلات خودروهای برقى، قیمت بالا و عمر کوتاه باترى و زمان طولانى شارژ آن بود. باترى یکى از گران‌ترین بخش هاى خودرو برقى اســت و بیشتر مشکلات ذکرشده مربوط به آن است. از سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۳) تا به حال، هر پنج سال قیمت باترى نصف شده، علاوه بر این که با تکنولوژى هاى جدید، امکان شارژ سریع آن هم فراهم شده است. با این روند رو به رشد در زمینه خودرو برقی به زودی شاهد رقابت تنگاتگ آن با خودروهای بنزینی خواهیم بود.
هرچند این خودرو هنوز عرضه عمومی و گسترده نداشته اما طبق آخرین پیگیری‌ها نرخ تخمینی برای آن حدود ۶۰۰ میلیون تومان ارزیابی شده است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
