اما اگر دوران اوج کرونا و تعطیلی سراسری را به یاد بیاورید، حتی در شهرهای بزرگ هم ساعت اوج رخت بربسته بود. در سال گذشته مردم مسافرت را به حداقل رساندند، مدرسه ها تعطیل شد، رستوران ها بیرون بر شدند، میلیون ها کارگر شغل خود را از دست دادند. در برخی از شهرهای بزرگ دنیا دیگر فرقی بین پنج شنبه بعد از ظهر و سه شنبه بعد از ظهر نیست.
اما حالا که اقتصاد در حال بازگشت به حالت عادی است، ترافیک هم در حال برگشتن است. با این حال طراحان شهری و آژانس های حمل و نقل شهری در حال بررسی و مطالعه روی مکان هایی هستند که دیگر هرگز به گذشته برنمی گردند. چون در اثر لطمه سنگینی که در یک سال گذشته دیده اند، به دنبال راه های منعطف تر برای مواجه شدن با آثار مخرب دوران کرونا بوده اند.
در ایالات متحده، یک سوم از کارگران، مشاغلی دارند که می تواند به کمک کامپیوتر و اینترنت از راه دور انجام شود. خیلی از کارخانه ها و شرکت های تولیدی هم مشاغلی دارند که کارکنانشان به شکل دورکاری در حال هدایت و انجام کارها هستند. حالا که اقتصاد در حال بازگشت به حالت عادی یا شکل قدیمی است، خیلی از کسانی که در این یک سال به موهبت های دورکاری عادت کرده اند، به سختی می توانند به شکل قدیمی و فلاکت بار گذشته بازگردند.
ساعت اوج ترافیک، موضوعی است که در گذشته باعث شده بود مردم، ساختارها و عادت های زندگی خود را بر اساس آن وفق دهند. این که کجا زندگی کنند، محل کارشان کجا باشد، از کدام فروشگاه ها و خواروبار فروشی ها خرید کنند، حتی روی ساعت های صرف صبحانه، ناهار و شام آن ها تأثیر داشت. حالا تصورش را بکنید که همه گیری کرونا روی این ساعت های اوج ترافیک تأثیر گذاشته، بنابراین روی عادت های عادی مردم هم مؤثر است. در سال گذشته مردم خیلی مجبور نبودند ریتم زندگی خود را با ریتم ترافیک و ساعت اوج تنظیم کنند.
در اکثر کشورهای پیشرفته هم ساعت اوج، یکی از کلیدی ترین عوامل برای برنامه ریزی شهری بوده است. پهنای بزرگراه ها هم برای وفق یافتن با این ساعت های اوج افزایش یافته اند. حتی وقتی سرمایه گذاری برای این بزرگراه ها مورد مطالعه و ارزیابی است، معیار اصلی، دقایق و ساعت هایی است که مردم کمتر در ترافیک می مانند. کافی است نگاهی به این موضوع بیندازید که خیلی از قطارها و اتوبوس ها در ساعاتی از روز در مسیر رفت بسیار پرازدحام و در مسیر برگشت خالی بازمی گردند و در ساعت غیر پیک اکثر ظرفیت آنها خالی می ماند. حالا با کاهش یا از بین رفتن ساعت اوج ترافیک، تمام این برنامه ریزی ها دستخوش تغییر می شوند. به بیانی دیگر برنامه ریزی ها برای ساعت اوج اختصاص ظرفیت ها برای زمانی است که بدترین حالت را دارد در حالی که فقط 1 درصد ساعت های سفرهای درون شهری را به خود اختصاص می دهد.
چارلز دی براون Charles T. Brown مدیر عامل اکویتبل سیتیز می گوید Equitable Cities سامانه هایی که برای وفق پذیری با ساعت اوج ترافیک طراحی می شوند، در حقیقت در خدمت افراد پردرآمد اجتماع است. اکثر کسانی که از این سامانه بهره مند می شوند کسانی هستند که در حومه شهرها زندگی می کنند و شغل کارمندی در مرکز شهرهای بزرگ دارند.
اگر ساعت اوج ترافیک کاهش یابد، حتی روی ایجاد زیرساخت های داخل شهر و سرمایه گذاری شرکتها و آژانس های حمل و نقل هم تأثیر دارد. دولت جدید در آمریکا هم دو لایحه جدید در خصوص زیرساختها و برنامه های حمل و نقل فدرال مطرح کرده است که باید در کنگره مورد بررسی قرار گیرند.
اگر ساعت اوج ترافیک به حداقل برسد، خیابان ها در شهرها بزرگ وسیع تر خواهد شد و جای بیشتری برای پیاده ها و دوچرخه سواران خواهد بود. این روش باعث بهبود ترافیک در دل شهرها بزرگ خواهد شد و حتی ترافیک به سمت حومه ها را در بعد از ظهرها و عصرها کاهش خواهد داد.
شرکت استریتلایت دیتا StreetLight Data با کمک اپ های موبایلی به گردآوری و تحلیل داده های تلفن های همراه و ابزارهای دارای مکان نما پرداخته و با این روش، عادت ها و رفتارها و سفرهای درون شهری مردم را مورد بررسی قرار داده است. این داده ها نشان می دهد که در سال گذشته، تغییر مهمی در ساعت اوج صبح ها و بعداز ظهرها اتفاق افتاده. در شهرهای دالاس، شیکاگو و نیویورک ساعت اوج در صبح ها به شدت کاهش یافته در عوض ساعت اوج عصرها افزایش یافته است. در شهرهای واشنگتن، آتلانتا و سیاتل ساعت اوج ترافیک جابه جا شده و در برخی از شهرها به حالت قبل از کرونا باگشته است.
در سال های اخیر برنامه ریزی شهری این موضوع را در نظر داشته است که مردم کمتر در ساعت های اوج ترافیک اقدام به سفر کنند و برای همین «مدیریت تقاضای حمل و نقل» شکل گرفته تا مردم را با استفاده از اشتراک دوچرخه و کاهش رفت و آمد در ساعت های اوج تشویق کند.
مختاریان Mokhtarian ، استاد داشنگاه جورجیا تک که روی دورکاری کار کرده است می گوید: وقفه هایی مثل کرونا، زلزله، فروریختن پل، یازده سپتامبر، پاندمی سارز در آسیا، همگی تأثیر موقتی روی ساعت اوج دارند و بعد از رفع شدن این مسائل، مردم به عادت های گذشته خود باز می گردند.
اما کرونا وقفه ای کوتاه شبیه به زلزله و یازده سپامبر نبوده و بیش از یک سال طول کشیده است و برخی از کسب و کارها و پیشه ها را با دگرگونی مواجه ساخته است از این رو ترجیحات مردم و عادت هایشان به شدت تغییر کرده است. جیوانی سیرسلا Giovanni Circella از دانشگاه کالیفرنیا می گوید این را می دانیم که هر چقدر وقفه ها طولانی تر باشند، آثارشان ماندگارتر است.
استیون پلزین Steven Polzin از مشاوران ارشد وزرات حمل و نقل می گوید از لحاظ تاریخی، تغییر در حمل و نقل بسیار کند و بطئی تر اتفاق می افتد. در 1980 فقط 2.3 کارگران دورکاری داشتند اما در سال 2018 به 5.7 درصد رسید. و نکته این جا است که [بعد از کرونا] دورکاری یک شبه دوبرابر شده است.
محققان انستیتوی Tecnológico Autónomo در مکزیک، دانشگاه استفورد و دانشگاه شیگاگو پیش بینی کرده اند که بعد از کرونا هم 20 درصد از کارها به شکل دورکاری انجام خواهد شد چون هم سرمایه گذاری کارفرمایان به این سمت هدایت شده هم فناوری های لازم برای این کار بهبود یافته است.
هرچند که افزایش دورکاری تأثیر روی ساعت کاری کارگران رستوران ها، سرایداران و نیروهای خدماتی پرستاری نمی گذارد اما دورکاری دیگران روی ساعت اوج آنها مؤثر است.
منبع: سایپانیوز
انتهای پیام/
