دست دوم های دوست داشتنی
اين كه استقبال از خريد خودروهای شاسی بلند روندی افزايشی است تازگی ندارد اما اين كه وانت ها و شاسی بلندهای دست دوم هم خواهان زيادی پيدا كرده، تازگی دارد، مخصوصاً كه قيمت آنها از ارزش شان بيشتر است.
به گزارش خودروکار، مشتريان خودرو در آمريكا بيشتر به دنبال وانت و خودروهای اس يو وی (معروف به شاسی بلند، مناسب برای دشت و دمن) هستند و اين محدود به خودروهای نو نمی شود و در بخش خودروهای دست دوم هم همين روند حاكم است. اين خودروهای شاسی بلند دست دوم به خودروهای كلاسيك معروف شده و بر اساس آمار Hagerty، 77 درصد از خودروهای شاسی بلند و وانت فروخته شده در سال 2019 بالاتر از قيمتی بوده كه شركت های بيمه ارزش گذاری می كنند، با اين كه مردم برای ارزش گذاری شركت Hagerty احترام بالايی قائل هستند و به آن اعتماد كامل دارند. براي مثال هفته گذشته يك خودروی جيپ مدل 1989 گراند واگونر در محل حراجی بارت-جكسون با قيمت 110,000 دلار به فروش رفت كه دو برابر ارزش گذاری Hagerty بود. حتی قيمت 40 هزار دلار اوليه ای كه برای شروع معامله مطرح شد هم غير متعارف بود.
مثال ديگر داج مدل 1954 پاور واگن، هم در همان حراجی 110,000 دلار فروخته شد. اين قيمت نه تنها با ارزش واقعی و ارزش گذاری بيمه فاصله دارد بلكه دسته بندی ها را در حراجی ها جابه جا می كند.
نه اين كه حالا بگوييد اين خودروهايی كه به عنوان مثال اين جا مطرح شده اند اكنون حكم عتيقه يا ميراث يا يك ايتم موزه ای پيدا كرده اند، مثال هايی از فورد 2001 هم وجود دارد كه در حراجی با قيمت 42,000 دلار به فروش رسيده اند. تويوتا مدل 1980 لندكروزر به قيمت 61,000 دلار يعنی 51 درصد بالاتر از ارزش گذاری شركت های بيمه ای به فروش رسيده است.
البته بايد يك تفاوت مختصر بين خودروهای كلاسيك و خودروهای شاسی بلند و وانت دست دوم قائل شد. آمار هم همين را نشان می دهد، 58 درصد خودروهای كلاسيك بالاتر از قيمت ارزش گذاری شده بيمه به فروش می رسند، اما وقتی 77 درصد وانت ها و شاسی بلند های دست دوم بالاتر از قيمت گذاری و ارزش گذاری شركت های بيمه ای به فروش می رسند، نشانه يك گرايش، ترند يا روند خاص است كه در يك دوره زمانی خاص مشاهده می شود. حداقل ساده ترين تفسير اين افزايش اين است كه روند كنونی، نشان می دهد علاقه مردم به وانت و خودروی شاسی بلند حتی دست دوم آن در حال افزايش است.
مثال ديگر داج مدل 1954 پاور واگن، هم در همان حراجی 110,000 دلار فروخته شد. اين قيمت نه تنها با ارزش واقعی و ارزش گذاری بيمه فاصله دارد بلكه دسته بندی ها را در حراجی ها جابه جا می كند.
نه اين كه حالا بگوييد اين خودروهايی كه به عنوان مثال اين جا مطرح شده اند اكنون حكم عتيقه يا ميراث يا يك ايتم موزه ای پيدا كرده اند، مثال هايی از فورد 2001 هم وجود دارد كه در حراجی با قيمت 42,000 دلار به فروش رسيده اند. تويوتا مدل 1980 لندكروزر به قيمت 61,000 دلار يعنی 51 درصد بالاتر از ارزش گذاری شركت های بيمه ای به فروش رسيده است.
البته بايد يك تفاوت مختصر بين خودروهای كلاسيك و خودروهای شاسی بلند و وانت دست دوم قائل شد. آمار هم همين را نشان می دهد، 58 درصد خودروهای كلاسيك بالاتر از قيمت ارزش گذاری شده بيمه به فروش می رسند، اما وقتی 77 درصد وانت ها و شاسی بلند های دست دوم بالاتر از قيمت گذاری و ارزش گذاری شركت های بيمه ای به فروش می رسند، نشانه يك گرايش، ترند يا روند خاص است كه در يك دوره زمانی خاص مشاهده می شود. حداقل ساده ترين تفسير اين افزايش اين است كه روند كنونی، نشان می دهد علاقه مردم به وانت و خودروی شاسی بلند حتی دست دوم آن در حال افزايش است.
منبع: سایپانیوز
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
