خودروکار گزارش می دهد؛
برخی از کارشناسان خودرویی معتقدند که بخش تحقیق‌وتوسعه در صنعت خودرو آنقدری که باید پویا نیست و اگر قرار باشد داخلی سازی قطعات در کشور به نحو احسن انجام شود نیاز است تا در این بخش تلاش بیشتری شود.
به گزارش خبرنگار خودروکار، ارتباط مراکز علمی و تولید یکی از مولفه‌های انکارناپذیر در دنیای مدرن
است. این تعامل رشد و توسعه را در بخش صنعت و اقتصاد هر کشور رقم می‌زند و
منجر به پیشرفت حوزه‌ها می‌شود. صنعت خودرو نیز از جمله صنایع مهمی است که
کشورهای صنعتی روی آن سرمایه‌گذاری هنگفتی می‌کنند. از سوی دیگر، مطالعه و تحقیق بستری برای توسعه است و اگر این امر در هر مجموعه‌ای به معنای واقعی تعریف شود نیازهای پژوهشی را پوشش می‌دهد و هر تولیدکننده می‌داند گام بعدی را چگونه باید بردارد.
سهیل یزدانبخش عضو هیاتمدیره انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرویی در این باره گفته است: در کشورهای صنعتی این‌گونه مرسوم است که به‌عنوان نمونه، ۵درصد درآمد حاصل از فروش خود را برای فعالیت‌های مربوط به تحقیق و توسعه در نظر می‌گیرند که در تجزیه و تحلیل قیمت‌ها هم لحاظ می‌شود.این امر سبب می‌شود شرکت‌ها موظف باشند بودجه خاصی را در تحقیق و توسعه خود هزینه کنند و هر سال تحولات و دستاوردهایی را که از طریق این واحد کسب می‌کنند به خودروسازان ارائه کنند. در این حالت قطعه‌ساز در نوک پیکان فناوری قرار می‌گیرد و به‌طور مرتب با همکاری خودروساز واحد خود را بروزرسانی کرده و روزآمد نگه می‌دارد.
او اضافه می کند: در کشور ما روش کار این‌گونه است که خودرو نخست از سوی خودروساز وارد شده سپس در روند داخلی‌سازی، قطعات آن ساخته می‌شوند. به‌طور معمول هم خودرویی که تولید آنها در کشور ما آغاز می‌شود، دست‌کم ۵ سال از عمر تولید آن در کشور مادر گذشته است.
یزدان بخش تصریح کرد: حتی خودروهایی مانند پژو ۲۰۰۸ یا ۳۰۱ که به‌تازگی وارد ایران شده‌اند، چندین سال از تولید آنها در اروپا گذشته است. همیشه این فاصله را برای تولید و ورود خودروها به داخل کشور داریم.در نهایت با ورود این خودروها به کشور پس از خروج از خط تولید خودروساز مادر، خودروساز ما از قطعه‌ساز می‌خواهد روی قطعات کار کند.
او ادامه داد: حدود ۶ ماه تا چند سال طول می‌کشد تا برخی قطعات بومی‌سازی شود؛ بنابراین همیشه فاصله زیادی با قطعات روز و فناوری تولید در جهان داریم. البته قطعه‌سازان ایرانی دوباره با همان روش به تحقیق و توسعه روی قطعات می‌پردازند تا اجزای آنها را برای داخلی‌سازی بشناسند و بتوانند این قطعات را تولید کنند.
در همین رابطه ابولفضل خلخالی عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت نیز به خبرنگار خودروکار می گوید: تحقیق و توسعه حلقه گمشده برخی صنایع داخلی است در حالی که در برخی حوزه‌ها مانند صنایع نانو، موشک و پزشکی به‌دلیل اهمیت تحقیق و توسعه پیشرفت‌های خوبی برای کشور رقم خورده است نباید از این نکته گذر کرد که موضوع تحقیق و توسعه در صنایع ارتباط مستقیمی با رویکرد اقتصادی شرکت ها دارد. با توجه به اینکه شرکت ها برای دوام و حیات اقتصادی شان نیاز به تحقیق و توسعه دارند به همین سبب در جهان تحقیق و توسعه را جدی می گیرند. اگر برای آینده فکری نداشته باشیم آینده با تغییرات خیلی سریع ما را دچار شک خواهد کرد.
او می افزاید: وضعیت نامطلوب امروز برخی صنایع از جمله خودرو و قطعه‌سازی نتیجه سیاست‌گذاری‌های نادرست بوده است.در صنعت خودرو اکنون بحث تحقیق توسعه خیلی مورد توجه نیست و با توجه به شرایط موجود در حال گذران ایام است. اکنون صنعت خودرو یک صنعت بدهکار و زیان ده شده است که توسط سیاسیون با بی مهری هایی نیز مواجه بوده است. و این نشان می دهد که مدل اقتصادی واقعی که بر اساس مدل هزینع وسود واقعی در صنعت خودروی ایران شکل نگرفته است.
عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت ادامه می دهد: اکنون در حوزه تحقیق و توسعه از ظرفیت دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی به اندازه کافی استفاده نمی کنیم. هیچ قرارداد واقعی بین مراکز تحقیق و توسعه و مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی وجود ندارد و اگر قراردادهایی وجود داشته صوری بوده و به دنبال حل مشکل نبوده اند. لازم به یادآوری است که نباید تحقیق و توسعه صوری و برای توجیه کارها باشد یا تنها برای ارائه گزارش، مورد توجه قرار گیرد.
او تصریح میکند: امروز صنایع خودرویی جهان بین 10 تا 20درصد درآمدهای خود را به بخش تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند و این رقم تا ۳۰درصد نیز قابل افزایش است. ما در صنایع خود چه درصدی را برای این امر اختصاص داده‌ایم؟ چقدر از این اعداد عملی می‌شود و چند درصد کاغذی باقی می‌ماند؟
خلخالی تاکید می کند: لازم است برای توسعه صنعتی ضمن در نظر گرفتن زیرساخت‌ها نسبت به مراکز علمی و پژوهشی نیز توجه بیشتری اعمال شود اگر به‌دنبال پیشرفت و خودکفایی هستیم.
به گزارش خودروکار، بسیاری از فعالان صنعت خودرو معتقدند ایجاد بسترهای تحقیق و توسعه در شرایط فعلی صنعت خودرو بیش از هرچیزی الزامی به شمار می رود چراکه این موضوع به روند داخلی سازی نیز کمک خواهد کرد.
انتهای پیام/
سهیل یزدانبخش عضو هیاتمدیره انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرویی در این باره گفته است: در کشورهای صنعتی این‌گونه مرسوم است که به‌عنوان نمونه، ۵درصد درآمد حاصل از فروش خود را برای فعالیت‌های مربوط به تحقیق و توسعه در نظر می‌گیرند که در تجزیه و تحلیل قیمت‌ها هم لحاظ می‌شود.این امر سبب می‌شود شرکت‌ها موظف باشند بودجه خاصی را در تحقیق و توسعه خود هزینه کنند و هر سال تحولات و دستاوردهایی را که از طریق این واحد کسب می‌کنند به خودروسازان ارائه کنند. در این حالت قطعه‌ساز در نوک پیکان فناوری قرار می‌گیرد و به‌طور مرتب با همکاری خودروساز واحد خود را بروزرسانی کرده و روزآمد نگه می‌دارد.
او اضافه می کند: در کشور ما روش کار این‌گونه است که خودرو نخست از سوی خودروساز وارد شده سپس در روند داخلی‌سازی، قطعات آن ساخته می‌شوند. به‌طور معمول هم خودرویی که تولید آنها در کشور ما آغاز می‌شود، دست‌کم ۵ سال از عمر تولید آن در کشور مادر گذشته است.
یزدان بخش تصریح کرد: حتی خودروهایی مانند پژو ۲۰۰۸ یا ۳۰۱ که به‌تازگی وارد ایران شده‌اند، چندین سال از تولید آنها در اروپا گذشته است. همیشه این فاصله را برای تولید و ورود خودروها به داخل کشور داریم.در نهایت با ورود این خودروها به کشور پس از خروج از خط تولید خودروساز مادر، خودروساز ما از قطعه‌ساز می‌خواهد روی قطعات کار کند.
او ادامه داد: حدود ۶ ماه تا چند سال طول می‌کشد تا برخی قطعات بومی‌سازی شود؛ بنابراین همیشه فاصله زیادی با قطعات روز و فناوری تولید در جهان داریم. البته قطعه‌سازان ایرانی دوباره با همان روش به تحقیق و توسعه روی قطعات می‌پردازند تا اجزای آنها را برای داخلی‌سازی بشناسند و بتوانند این قطعات را تولید کنند.
در همین رابطه ابولفضل خلخالی عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت نیز به خبرنگار خودروکار می گوید: تحقیق و توسعه حلقه گمشده برخی صنایع داخلی است در حالی که در برخی حوزه‌ها مانند صنایع نانو، موشک و پزشکی به‌دلیل اهمیت تحقیق و توسعه پیشرفت‌های خوبی برای کشور رقم خورده است نباید از این نکته گذر کرد که موضوع تحقیق و توسعه در صنایع ارتباط مستقیمی با رویکرد اقتصادی شرکت ها دارد. با توجه به اینکه شرکت ها برای دوام و حیات اقتصادی شان نیاز به تحقیق و توسعه دارند به همین سبب در جهان تحقیق و توسعه را جدی می گیرند. اگر برای آینده فکری نداشته باشیم آینده با تغییرات خیلی سریع ما را دچار شک خواهد کرد.
او می افزاید: وضعیت نامطلوب امروز برخی صنایع از جمله خودرو و قطعه‌سازی نتیجه سیاست‌گذاری‌های نادرست بوده است.در صنعت خودرو اکنون بحث تحقیق توسعه خیلی مورد توجه نیست و با توجه به شرایط موجود در حال گذران ایام است. اکنون صنعت خودرو یک صنعت بدهکار و زیان ده شده است که توسط سیاسیون با بی مهری هایی نیز مواجه بوده است. و این نشان می دهد که مدل اقتصادی واقعی که بر اساس مدل هزینع وسود واقعی در صنعت خودروی ایران شکل نگرفته است.
عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت ادامه می دهد: اکنون در حوزه تحقیق و توسعه از ظرفیت دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی به اندازه کافی استفاده نمی کنیم. هیچ قرارداد واقعی بین مراکز تحقیق و توسعه و مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی وجود ندارد و اگر قراردادهایی وجود داشته صوری بوده و به دنبال حل مشکل نبوده اند. لازم به یادآوری است که نباید تحقیق و توسعه صوری و برای توجیه کارها باشد یا تنها برای ارائه گزارش، مورد توجه قرار گیرد.
او تصریح میکند: امروز صنایع خودرویی جهان بین 10 تا 20درصد درآمدهای خود را به بخش تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند و این رقم تا ۳۰درصد نیز قابل افزایش است. ما در صنایع خود چه درصدی را برای این امر اختصاص داده‌ایم؟ چقدر از این اعداد عملی می‌شود و چند درصد کاغذی باقی می‌ماند؟
خلخالی تاکید می کند: لازم است برای توسعه صنعتی ضمن در نظر گرفتن زیرساخت‌ها نسبت به مراکز علمی و پژوهشی نیز توجه بیشتری اعمال شود اگر به‌دنبال پیشرفت و خودکفایی هستیم.
به گزارش خودروکار، بسیاری از فعالان صنعت خودرو معتقدند ایجاد بسترهای تحقیق و توسعه در شرایط فعلی صنعت خودرو بیش از هرچیزی الزامی به شمار می رود چراکه این موضوع به روند داخلی سازی نیز کمک خواهد کرد.
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
