به گزارش خودروکار، کارشان سخت است؛ مجبورند پیوسته در نقش‌های گوناگون ظاهر شوند. از آنجایی که شامه وحس بویایی شان بر سایر احساساتشان غلبه دارد، از کیلومتر‌ها فاصله، بوی نان را تشخیص می‌دهند و با چاشنی دلسوزی و احساس مسوولیت سنگ همه چیز و همه کس را بر سینه می‌زنند.
وقتی
هم که نقاب جماعت و یا تشکیلاتی را به چهره می‌زنند، به ارزش‌ها و خطوط
قرمز روی خوش نشان نمی‌دهند؛ «مفاهیم» برایشان ابزاری بیش نیست.
اساسا این دلواپسان، بازیگران ماهر و چیره دستی هستند. در هر لباسی با
هر رنگ و لعابی ظاهر می‌شوند؛ اصلا همه‌ی لباس‌های دنیا را یونیفرم سازمانی
خود می‌دانند تا مبادا چشمان خلق الله به شکل و شمایل خاصی حساس شود.
گاهی مصلح سیاسی می‌شوند و طرفدار برجامیان؛ گاهی هم منتقد می‌شوند و برجام و برجامیان را مورد عنایت قرار می‌دهند؛ زمانی هم در کسوت یک دانشمندِ همه چیز دان رخ می‌نمایند؛ به وقت مقتضی نیزدر لباس یک انقلابی ِ دو آتشه خودنمایی می‌کنند؛ باعینک و ردای روشنفکری هم میانه خوبی دارند ... در یک کلام نانشان را «به نرخ روز» می‌خورند؛ به عبارتی هر کجا نانش بیش، حضورشان رنگین تر!
چنانچه بخواهیم نشانی دقیقی تری از این جماعت دلواپس ارائه کنیم همان دلال پیشگان سودجو و منفعت طلبی هستند که بنا به شرایط و اقتضای زمان، پیوسته رنگ عوض می‌کنند و نان می‌خورند به وفور!
از آنجایی که دلواپسان دلال پیشه در «هوچی گری» و «سیاه نمایی» شهره عام و خاصند و تنها بوی نان را می‌شناسند، فراموش کرده اند پیشنه خودروسازان پس از انقلاب را قدری مرور کنند تا به «کاهدان» نزنند.
با کمی مطالعه می‌شد فهمید که تخصص، ایمان، انقلابیگری، مردم‌داری،
دلسوزی و عشق به کشور و پرچم از مشخصه‌های بارز مدیران و کارکنان شرکت‌های
خودروسازی کشور است.
در جای جای خطوط تولید و بخش‌های مهندسی این گونه شرکت‌ها نیرو‌های متخصص و ماهر بسیجی با تمام قوا نقش آفرینی می‌کنند.
اهالی محله دلواپسی، یا نمی‌دانند و یا خود را به جهالت زده اند که مشکل در تولید محصول نیست، چرا که به قدر کافی پتانسیل در بخش سخت افزار و نیز مغزافزار وجود دارد، آن هم از بهترین نوعش؛ معضل اصلی در زمینه‌ی تامین مواد اولیه و تامین قطعه به قیمت پیش از تحریم هاست.
فهمیدن این معادله اصلا سخت و غامض نیست که چگونه می‌شود مهم‌ترین
مایحتاج مردم اعم از آب، نان، شیر، ماست و صد‌ها قلم اجناس خوراکی،
پوشاکی، مصرفی و ... از دو تا چهار برابر افزایش قیمت یابد، اما خودروساز
نگونبختی که در سال جاری بیش از ده هزار میلیارد تومان ضرر و زیان را متحمل
شده، چنانچه بخواهد کم‌ترین حاشیه‌ی سود سهامداران یعنی مردم را حفظ کند،
آن هنگام برچسب لیبرال، ضد مردم، بی تخصص، محتکر و گرانفروش را می‌خورد.
آقایان دلواپس!
انتهای پیام/
