لامبورگینی، چهره سوپراسپرت فولکس‌واگن + عکس

به گزارش خودروکار، این دست از شرکت‌های خودروساز که محصولات ویژه با عملکرد خاص طراحی و تولید می‌کنند، همیشه برای بقا با چالش‌های فراوانی روبرو بوده‌اند، چراکه تولید یک محصول خاص هزینه فوق‌العاده‌ای را به شرکت تحمیل کرده و به دلیل قیمت تمام شده بالا، دایره مشتری‌های آن نیز بسیار محدود است.

بنابراین تاریخ صنعت خودروسازی شاهد طراحان و تولیدکنندگان فراوانی بوده که به دلیل عشق به سرعت وارد عرصه طراحی و تولید خودروهای مسابقه و سوپراسپرت شدند اما نتوانستند از آزمون‌های تجاری و اقتصادی این صنعت سربلند بیرون بیایند و دیگر نام و نشانی از آن‌ها باقی نمانده است.

دراین‌بین، معدود شرکت‌های طراح خودروهای سوپر اسپرت که همچنان از نام و نشان پرآوازه‌ای برخوردارند، خوش‌اقبالی خود را مدیون گره زدن نام خود به تولیدکنندگان خودروهای عادی و برتر هستند و شرکت‌هایی که از این اتحاد راهبردی خارج باشند بسیار انگشت‌شمارند.

شرکت خودروسازی لامبورگینی نیز یکی از این شرکت‌های طراح و تولیدکننده خودروهای سوپر اسپرت است که شاید بتوان گفت حیات خود را مرهون ادغام با گروه فولکس‌واگن است. این شرکت ایتالیایی که جرقه‌های اولیه تشکیل آن به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد، خیلی زود توانست جای خود را در بین هواداران خودروهای اسپرت جهان باز کرده و اسم‌ورسمی برای خود کسب کند. با این وجود، این شرکت نام دار ایتالیایی نیز نتوانست از پس بحران‌های مالی و اقتصادی دوران خود برآید و اعلام ورشکستگی کرد.

بعد از آن شرکت لامبورگینی چندین بار بین سهام‌داران مختلف دست‌به‌دست شد تا درنهایت توانست در دستان خودروساز موفق آلمانی، گروه فولکس‌واگن، جان تازه‌ای بگیرد. با تصاحب برند و کارخانه لامبورگینی توسط فولکس‌واگن، این شرکت آلمانی با ترکیب دانش، توان و تجربه خود در طراحی و تولید انبوه خودروهای عادی مانند محصولات سواری فولکس‌واگن و خودروهای برتر مانند محصولات آئودی، طراحی و تولید محصولات سوپراسپرت لامبورگینی را متحول کرد و آمار تولید و فروش بسیار چشمگیری برای این شرکت شهیر ایتالیایی رقم زد.

از محصول تراکتور تا خودروی سوپر اسپرت
پایه‌های شرکت خودروسازی لامبورگینی را فردی ایتالیایی به نام فروچیو لامبورگینی پایه‌گذاری کرد. فروچیو که تحصیلات خود را درزمینهٔ طراحی ماشین‌آلات کشاورزی پشت سر گذاشته بود با آغاز جنگ جهانی دوم به استخدام ارتش در آمد و به‌عنوان مسئول فنی واحد تعمیرات خودروهای نظامی ایتالیایی به یونان اعزام شد.

پس از خاتمه جنگ، فروچیو لامبورگینی به ایتالیا بازگشت و با خرید و استفاده از خودروهای نظامی قدیمی و تانک‌های آلمانی متروکه اقدام به طراحی و ساخت تراکتور کرد. اما لامبورگینی که از کودکی عاشق مکانیزم‌های به کار رفته در هواپیما و خودرو بود، هیچ‌گاه به این کار راضی نشد و دست به گسترش فعالیت خود زد. بالاخره، در سال ۱۹۴9 فروچیو لامبورگینی کمپانی تولید تراکتور خود با نام لامبورگینی تراکتوری را تأسیس کرد.

در اوایل دهه 1950 میلادی، فروچیو لامبورگینی که با فروش خوب تراکتورهای خود و صادرات آن‌ها به ثروت رسیده بود، به آمریکا سفر کرد تا بتواند فن‌آوری‌های سیستم‌های گرمایشی، تهویه مطبوع و قطعات خودرو را خریداری کند. سال‌ها بعد، در اوایل دهه 1960 میلادی، هنگامی‌که فروچیو با خودروی فراری خود در حال رانندگی بود، صدای عجیبی از قسمت جلوی خودروی خود شنید و متوجه قطعه‌ای معیوب در این قسمت شد.

وقتی‌که فروچیو لامبورگینی خودروی خود را به مودنا، محل دفتر مرکزی فراری برد با برخورد بد کارکنان این شرکت مواجه شده و برای مدت طولانی معطل شد. درنهایت، لامبورگینی تقاضای دیدار انزو فراری، پایه‌گذار و مدیر شرکت فراری را کرد اما در انتظار دیدار وی نیز منتظر نگه داشته شد. فروچیو، عصبانی و ناامید از طرز برخورد فراری تصمیم به راه‌اندازی و تأسیس شرکت خودروهای اسپرت با عملکرد بالای خود گرفت.

فروچیو لامبورگینی در می ۱۹۶۳، شرکت خودروسازی اتومبیلی لامبورگینی با هدف طراحی و تولید خودروهای اسپرت را تأسیس و همچنین برای راه‌اندازی فروشگاه خود، زمین بزرگی در سنت آگاتا بولونیا خریداری کرد. لامبورگینی به‌سادگی می‌خواست که اتومبیل‌های عادی فوق‌العاده سریع و بی‌عیب و نقص را تولید کند.

ایده وی بر طراحی و تولید خودروهای اسپرت کمی رام‌تر بود تا برای استفاده در جاده‌ها و مناطق حومه شهری مناسب باشند. در واقع لامبورگینی می‌خواست لذت سرعت و رانندگی مسابقه‌ای را در دست رس افراد بیشتری قرار دهد. بنابراین وی یک مهندس خودرو باهوش به نام پائولو استانزانی را استخدام کرد و از او خواست که یکی از پیشرفته‌ترین مراکز تولید خودرو فن‌آورانه جهان را سر پا کند.

اولین محصول این شرکت در اکتبر 1965 به‌عنوان یک شاسی هموار به نمایش در آمد و چهار ماه بعد از آن، اولین خودروی این شرکت با نام میورا پا به جهان گذاشت. پس از موفقیت میورا، این کمپانی همچنان به آزمایش و تکامل محصولات خود ادامه داد و در سال 1968، لامبورگینی ایسلرو را به بازار معرفی کرد. همچنین در همین سال، لامبورگینی محصول اسپادا خود را روانه بازار کرد که یک خودروی اسپرت چهار سرنشینه بود.

این خودرو با استقبال فراوانی مواجه شد و تولید آن تا ده سال بعد از آن ادامه پیدا کرد. در سال 1972 لامبورگینی دو محصول دیگر به بازار معرفی کرد، جارما به‌عنوان آخرین خودروی موتور جلوی لامبورگینی و اوراکو که یک خودروی اسپرت موتور وسط بود. در سال 1974، محصول رؤیایی این شرکت، لامبورگینی کونتاش با ظاهری خاص به بازار معرفی شد که تا سال 1990 تولید آن ادامه پیدا کرد.

در اوایل سال ۱۹۷۰، مشکلاتی از قبیل ناآرامی‌های کارگری در ایتالیا، افزایش قیمت گاز و معاملات بزرگ تراکتور، استرس فوق‌العاده‌ای را در لامبورگینی و شرکت او به وجود آورد. بنابراین فروچیو لامبورگینی در سال ۱۹۷۲ پس از هشت سال قرارگیری در رأس، 51% درصد از سهام شرکت خود را به یک کارخانه‌دار سوئیسی با نام ژرژ هنری روزتی فروخت. سال بعد او باقی سهام خود در شرکت لامبورگینی را نیز به دوست خود، رنه لایمر، واگذار کرد.

بنابراین، شخص اول شرکت لامبورگینی که خود شرکت را تأسیس کرد و آن را به اوج رساند، مجبور به حذف خود از این شرکت شد. دهه ۱۹۷۰ زمان مناسبی برای خودروسازی‌ها نبود و شرکت لامبورگینی برای دو بار بین سال‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸، خود را در آستانه ورشکستگی دید و درنهایت، در سال ۱۹۷۸ شرکت لامبورگینی اعلام ورشکستگی کرد.

پس از آن و پیش از ورود به تسویه‌حساب اجباری، لامبورگینی برای مدت کوتاهی در کنترل دولت بود. در سال 1980 شورای شهری بولونیا مدیریت شرکت را به برادران میمران سپرد و در آخر، در سال 1984 شرکت را به پاتریک میمران، برادر جوانتر، به قیمت 3 میلیون دلار فروخت. شرکت خودروسازی لامبورگینی تحت مدیریت برادران میمران از ورشکستگی خارج شد.

این شرکت تحت مدیریت میمران توانست با کسب درآمدهای بیشتر موقعیت پیشتاز خود در بازار را دوباره به دست آورد. ولی با این وجود سطح درآمد شرکت، هماهنگی لازم با افزایش هزینه‌های سرمایه‌ای ناشی از سرعت بالای تولید را نداشت و برادران میمران دریافتند که بیرون کشیدن هزینه‌های سرمایه‌ای مورد نیاز لامبورگینی بسیار فراتر از توانایی‌های سرمایه‌گذاران شخصی مثل آنهاست.

در سال 1987 شرکت کرایسلر با تعهد به جوان کردن آینده لامبورگینی وارد شد. کرایسلر لامبورگینی را با قیمتی در حدود 25 میلیون دلار خرید و طی یک پیشنهاد مزایده مبلغ 50 میلیون دلار برای بالا بردن تیراژ تولید و گسترش حوزه سرمایه‌گذاری کرد. کرایسلر در سال 1990، لامبورگینی دیابلو را به‌عنوان سریع‌ترین خودروی جهان معرفی کرد و توانست با تولید 673 خودرو در سال 1991، سودی معادل 1.32 میلیون دلار کسب کند. ولی موفقیت لامبورگینی در سالهای 92 الی 93 خیلی مختصر و محدود بود چراکه به ترتیب فقط 166 و 215 خودرو در این سال‌ها تولید شد.

با سقوط نامطلوب تولید و کاهش سودآوری، کرایسلر متوجه شد که مدیریت یک شرکت سازنده خودروهای سوپر اسپرت با هدف انحصاری بودن مدل‌ها به‌هیچ‌وجه قابل‌مقایسه با مدیریت شرکتی مثل کرایسلر که درگیر تولید انبوه است نمی‌باشد.

از همین رو در سال 1993 کرایسلر لامبورگینی را به مگاتک فروخت. شرکت مگاتک یک تعاونی از سرمایه‌گذاران اندونزیایی بود که لامبورگینی را به قیمت 40 میلیون دلار خریداری کردند.

با تغییر مالکیت لامبورگینی، مدیریت این شرکت تغییر کرد و توانست عملکرد مثبتی را تا سال 1995 از خود نشان دهد اما مالک اندونزیایی از بحران‌های مالی اواسط دهه 1990 صدمه زیادی متحمل شد و قادر به تأمین سرمایه‌های کافی جهت تحقیق و توسعه و تولید نبود. بحران مالی آسیا باز هم منجر به تغییراتی در مالکیت لامبورگینی گردید و درنهایت در سال 1998، فولکس‌واگن شرکت لامبورگینی را به قیمت 110 میلیون دلار خریداری کرد.

شکوفایی لامبورگینی در هزاره جدید
شرکت لامبورگینی در سال 1998 برای دریافت فن‌آوری‌های جدید و به‌روزرسانی مدل‌های خود با شرکت‌های مختلفی وارد مذاکره شد. یکی از این شرکت‌های طرف مذاکره لامبورگینی شرکت آلمانی آئودی بود و ایده اولیه این مذاکره انتقال فن‌آوری موتور هشت سیلندر مورد استفاده در آئودی A8 به شرکت لامبورگینی بود.

شرکت لامبورگینی قصد داشت از این موتور در محصول جدید خود استفاده کند. بنابراین اولین قرارداد انتقال فن‌آوری بین این دو شرکت آلمانی و ایتالیایی در 12 ژوئن 1998 بسته شد. اما با این وجود، تنها 50 روز بعد از آن، در ماه جولای همان سال شرکت آئودی تمامی سهام شرکت لامبورگینی که از مشکلات مالی و مدیریتی رنج می‌برد را تصاحب کرد تا این شرکت در زیرمجموعه گروه آئودی قرار گیرد.

اولین مدل تولید شده تحت مدیریت آئودی آلمان، لامبورگینی مورسیه لاگو بود، که در سال ۲۰۰۱ از آن رونمایی شد. این مدل که بیش از 570 اسب بخار قدرت داشت، اولین طراحی جدید لامبورگینی پس از ۱۱ سال بود، که از سیستم محرک تمام چرخ آئودی بهره می‌برد. با طراحی و تولید مورسیه لاگو، چرخ سودآوری شرکت ایتالیایی لامبورگینی به حرکت افتاد و این شرکت توانست تعداد تقریبی 4100 دستگاه از این محصول را در بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ تولید و به فروش برساند.

با این وجود هنوز روزهای بهتری برای لامبورگینی در راه بود. این شرکت در سال 2003 خودروی افسانه‌ای خود، لامبورگینی گایاردو را به جهان معرفی کرد، محصول سوپر اسپرتی که به دلیل قیمت رقابتی و توانایی‌های فنی خود توانست آمار فروش لامبورگینی را به شکل فوق‌العاده‌ای جابجا کرده و سودآوری بسیار خوبی برای این شرکت خودروساز داشته باشد.

تنها سه سال پس از عرضه لامبورگینی گایاردو به بازار، این محصول آمار فروش 5000 دستگاه را به نام خود ثبت و امیدهای تازه‌ای در دل مدیران این شرکت ایتالیایی زنده کرد. شرکت لامبورگینی تا 10 سال بعد از آن به تولید و فروش گایاردو ادامه داد تا این محصول و با ثبت رکورد 14022 دستگاه به‌عنوان پرفروش‌ترین و سودآورترین خودروی تاریخ لامبورگینی مفتخر شود.

بعد از دوران موفق گایاردو، شرکت لامبورگینی محصول دیگری با نام لامبورگینی اونتادور را در سال 2011 و به‌عنوان جایگزین مورسیه لاگو به بازار معرفی کرد. شرکت لامبورگینی از ساختار فیبر کربنی و قاب‌های آلومینیومی در جلو و عقب این محصول سوپراسپرت استفاده و آن را به موتور دوازده سیلندر جدیدی مجهز کرد. به این ترتیب لامبورگینی اونتادور نیز روند موفقیت محصولات جدید لامبورگینی را ادامه داد و همچنان با ثبت فروش موفق 3646 دستگاه از این خودرو تا سال 2014، تولید آن ادامه دارد.

علاوه بر این، شرکت لامبورگینی بعد از معرفی اونتادور به‌عنوان جایگزین مورسیه لاگو، محصول دیگری با نام لامبورگینی اوراکان را در سال 2014 به‌عنوان جایگزین محصول موفق گایاردو به بازار معرفی کرد. با معرفی این محصول به بازار خودروهای سوپر اسپرت، آمار فروش شرکت لامبورگینی نیز به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرد. این شرکت ایتالیایی با ثبت رکورد فروش جدید 3245 دستگاه در سال 2015، رشد 28% نسبت به سال میلادی قبل از آن و رشد 52% نسبت به سال 2013 را تجربه کرده است.

دوران موفق لامبورگینی با مدیریت آلمانی
علاقه شخصی فردیناند پیچ به‌عنوان مدیرعامل اجرایی وقت گروه فولکس‌واگن و رئیس هیئت‌مدیره آن به خودروهای ساخت لامبورگینی در تصاحب این شرکت ایتالیایی تولیدکننده محصولات سوپر اسپرت توسط گروه فولکس‌واگن و قرار گرفتن در زیرشاخه آئودی بی‌تأثیر نبود.

گروه فولکس‌واگن با تصاحب این شرکت خود را به صورت جدی وارد عرصه طراحی و تولید محصولات سوپر اسپرت کرد. تحول در طراحی و تولید محصولات لامبورگینی بعد از تصاحب این شرکت توسط گروه فولکس‌واگن بر هیچ‌کس پوشیده نیست و رشد آمار فروش، تغییرات ظاهری و تحول پیشرانه و سیستم انتقال نیروی محصولات شرکت لامبورگینی خود گویای تأثیر مدیریت گروه فولکس‌واگن بر ساختار و تولیدات این شرکت ایتالیایی است.

البته هرچند که دوران موفقیت شرکت لامبورگینی تازه آغاز شده است و باید منتظر پیشرفت‌های بیشتری از این شرکت در سال‌های آینده باشیم، اما جایگاه فعلی لامبورگینی با رقیب دیرینه و سرسخت خود، فراری هنوز فاصله زیادی دارد.

منبع: پدال

انتهای پیام/