روایت خودروکار از تاریخ صنعت خودرو ایران(12)
در زمانی که شرکت های ایرانی از بازار اختصاصی داخلی بیشترین استفاده را می بردند، شرکت هیوندایی و کیا همچنان در حال افزایش سرمایه گذاری بر روی تحقیق و توسعه و افزایش کیفیت خودروهای خود بودند.
به گزارش خبرنگار خودروکار، چانگ مونگ کو مدیرعامل این شرکت سخت به دنبال جذب مهندسان تراز اول جهان بود او به دنبال اسامی بود که در صنعت خودرو به نوعی برند محسوب می شدند و کارهای آن ها می توانست به اعتبار کیا و هیوندایی در بازارجهانی کمک کند،اما مشکل اینجا بود که این مهندسان حاضر نبودند برای کار به کره بیایند.شرکت هیوندایی یک مرکز تحقیق و توسعه در کالیفرنیا داشت اما این مرکز از امکانات لازم برای کار برخوردار نبود. به همین دلیل با سرمایه گذاری 130 میلیون دلاری مرکز تحقیق و توسعه مجهزی را در ایروین کالیفرنیا ساخت.
سازنده این مرکز شرکت معماری اسکیدمور اوینگز بود که یکی از مشهورترین شرکت های معماری جهان بوده و پروژه های مانند برج خلیفه در دوبی را اجرا کرده است.
کیا و هیوندایی توانستند در نخستین قدم ژوئل پیاسکووسکی طراح برجسته شرکت جنرال موتورز را جذب کنند و او به عنوان مدیر طراحی این دو شرکت مشغول به فعالیت شد. با حضور او تعدادی از مهندسان برجسته جهانی نیز به هیوندایی پیوستند که یکی از آن ها کسی بود که پیش از آن مسئولیت طراحی بدنه شرکت دایملر کرایسلر را بر عهده داشت.
هیوندایی در همین زمان وارد بازار خودروهای اس یو وی شد و نخستین خودروی شاسی بلند خود را با نام تراکان به بازار عرضه کرد. این خودرو بر اساس نسل دوم میتسوبیشی پاجرو طراحی شده بود و با دو موتور 3500 سی سی بنزینی و 2900 سی سی دیزلی تولید می شد.
مدت کوتاهی بعد هیوندایی دومین اس یو وی با نام سانتافه را به بازار عرضه کرد. نام این خودرو که از منطقه ای در نیومکزیکو برداشته شده بود نشان می داد که تا چه اندازه بازار آمریکا برای هیوندایی دارای اهمیت است. سانتافه بر مبنای پلتفرم سوناتا ساخته شده بود و از یک موتور 4 سیلندر 2400 سی سی بهره می برد.
در حالی که همه تصور می کردند شرکت رنو با خرید شرکت سامسونگ موتور قصد دارد که تنها محصولات رنو را در کره مونتاژ کند، اما شرکت رنو سامسونگ با تاسیس یک مرکز مجهز تحقیق و توسعه در شهر جیهانگ در نزدیکی سئول نشان داد که قصد دارد خودروهای جدیدی را به بازار عرضه کند.
رنو سامسونگ در این مرکز بر روی پلتفرم های متعلق به رنو و نیسان کار می کرد.نخستین خودروی این مرکز SM3 بود که بر اساس پلتفرم نیسان بلوبرد طراحی شده بود.
رنو سامسونگ برای پخش جهانی این خودرو از شبکه توزیع شرکت نیسان و رنو استفاده کرد . این خودرو با نام نیسان سانی در بازار خاورمیانه فروخته شد و برای عرضه در بازار آمریکای جنوبی از نام اسکالا استفاده کرد.
شرکت سانگ یانگ نیز نخستین خودروی خود را پس از جدایی از شرکت دوو به بازار عرضه کرد. این خودرو که یک اس یو وی بزرگ بود، رکستون نام داشت و از پلتفرم قدیمی مرسدس بنز M Class استفاده می کرد و کار طراحی آن را شرکت ایتال دیزاین انجام داده بود.
شرکت سانگ یانگ به دلیل ضعف در بخش تحقیق و توسعه هنوز از پلتفرم های قدیمی شرکت های اروپایی استفاده می کرد و کار طراحی را هم به شرکت های خارجی می سپرد.
در این مقطع مشکلات داخلی شرکت دوو کم کم خود را نشان داد و این شرکت با کسری تراز تجاری مواجه شد.
با این که دوو پیش از این شرکت سانگ یانگ را واگذار و صادرات قایل توجهی هم نیز داشت اما مشکلات مدیریتی و بی انضباطی مالی باعث بروز بحران در این شرکت شده بود. وضعیت شرکت دوو موتور به گونه ای شد که کیم وو جونگ مدیرعامل این شرکت برای این که زندانی نشود به فرانسه گریخت.
دولن کره جنوبی این شرکت را مصادره و آن را حراج کرد. شرکت هایی مانند هیوندایی، فورد، کرایسلر و جی ام فیات به دنبال خرید کمپانی دوو موتور بودند و در نهایت بخش ساخت خودروهای سواری این شرکت را جنرال موتور به قیمت یک میلیارد و 200 میلیون دلار خرید. بخش خودروهای تجاری و وسایط نقلیه سنگین دوو نیز توسط یک شرکت هندی به نام تاتاموتور خریداری شد.
خریداری شرکت دوو توسط جنرال موتورز مشکلاتی رای شرکت خودروسازی کرمان به وجود آورد صنایع خودروسازی کرمان دو محصول دوو را در ایران مونتاژ می کرد و حالا جنرال موتور به دلیل تحریم های آمریکا امکان همکاری با یک شرکت ایرانی را نداشت. به همین دلیل شرکت دوو به همکاری خود با شریک ایرانی خاتمه داد و تولید خودروهای دوو در ایران متوقف شد.
کرمان موتور که با مشکل بزرگی مواجه شده بود سخت به دنبال شرکت دیگری بود که بتواند جایگزین دوو کند به همین دلیل بسیار سریع با هیوندایی، فولکس واگن و یک شرکت چینی به نام چری به توافق رسید.
کرمان موتور شرکت های جدیدی در زیرمجموعه خود تاسیس کرد تا هرکدام از آن ها نماینده این شرکت ها شود. شرکت خودروسازی بم تولید یکی از محصولات فولکس واگن برزیل به نام گل را آغاز کرد اما به دلیل وجود پژو 206 با طراحی به مراتب بهتر و قیمت پایین تر، فولکس گل خودروی موفقی در بازار ایران نبود. شرکت خودروسازی راین نیز به عنوان نماینده هیوندایی موتور کره جنوبی مونتاژ دو خودروی این شرکت کره ای را در ایران آغاز کرد.
یکی نسل سوم هیوندایی النترا بود که به نام آوانته XD در ایران عرضه شد و دیگری نسل دوم اکسنت بود که با نام ورنا در ایران تولید شد. این دو خودرو با وجود طراحی نه چندان مناسب اما به دلیل استهلاک پایین و موتور قدرتمند خودروهای موفقی در بازار ایران بودند.
شرکت مدیران خودرو نیز مونتاژ یک محصول از شرکت چینی چری را آغاز کرد. نکته جالب این بود که این شرکت چینی زمانی وارد بازار ایران شد که تنها 4 سال از عمر آن می گذشت و طی این مدت توانسته بود برخی از خودروهای پرطرفدار بازار را کپی کند. یکی از این خودروها QQ3 بود که کپی از دوو ماتیز محسوب می شد. این خودرو با عنوان ام وی ام 110 به بازار ایران عرضه شد.
انتهاي پيام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
