در محله «مندهم» در نیوجرسی آمریکا با 6000 نفر جمعیت و در آمد سالانه متوسط 185 هزار دلار که خانه ها قیمت در آن کمتر از 1 میلیون دلار نیست، نمایندگی های خدمات خودرو هم شبیه منازل شده اند.
به گزارش خودروکار، محله های پولدار نشین شبیه مندهم در آمریکا کم نیستند، اما ویژگی خاص این محله «یکنواختی» آن است چون همه کسب و کارها باید همرنگ جماعت شوند. به همین دلیل است که نمایندگی های فروش و خدمات پس از فروش این محله [همان طور که در عکس مشاهده می شود] شبیه خانه های استعماری قدیمی prim colonial هستند طوری که بانوان این منازل اصرار دارند نوع خاصی از زیبای دوستی را در این محله به نمایش بگذارند.
دو نمایندگی فروش و خدمات پس از فروش فورد میپلکرست Maplecrest و آئودی مندهم Mendham محل کار خود را مثل منزل خود می دانند و به همان سبک و سیاق آن را اداره می کنند. این نمایندگی ها به هیچ عنوان شبیه آن چه انتظار دارید نیستند. هیچکدام از سیمان و شیشه های سیکوریت بلند با لوگوی های پرزرق و برق و لامپ های نئون درست نشده اند. گردانندگان محله، صاحبان کسب و کارها را وادار کرده اند که ترکیب زیبای محله را خراب نکنند.
این محله مقرراتی دارد که در وبسایت آن به تفصیل شرح داده شده است، این حومه شهر نیورجرسی، خودش را با این جمله توصیف کرده است: «بخش مندهم از تشخّص اولیه خود با محافظت از معماری منازل، مزارع، ساختمان ها و روستاهای خود حفظ کرده است. تمام این معماری و سبک زندگی، بقایای گذشته این شهرستان است. مردم این بخش اعتقاد به حفظ موقعیت طبیعی خود دارند و از ساختمان و "آسیاب های شیطانی تاریک" شهرهای بزرگ پرهیز دارند، و به دنبال استقلال اقتصادی هستند –که بخشی از تصویر امریکانا است.»
البته در این توصیف از «آسیاب های شیطانی تاریک» 'dark satanic mills' استفاده شده که در حقیقت توصیف شاعر معروف بریتانیایی ویلیام بلیک William Blake از انقلاب صنعتی است. به زبان دیگر، مردم این شهرستان نمی خواهند تحت تأثیر شهر بزرگی مثل نیویورک قرار گیرند که در 30 مایلی شرق این محله با آسمان خراش های بزرگش قرار گرفته است.
تام جیوردانو Tom Giordano از بنیانگذاران و مالکان نمایندگی فروش و خدمات پس از فروش فورد «میپلکرست» در صفحه فیسبوک خود تلاش کرده این شیوه زندگی و کسب و کار را توضیح بدهد و می گوید که حکم یا دستور خاصی علیه ساختمان های صنعتی وجود ندارد اما ساکنان این محله از صاحبان کسب و کار می خواهند که همرنگ جماعت باشند.
جیوردانو می گوید: «به یاد ندارم که محدودیت خاصی برای ما قائل شده باشند اما ما خودمان هم اصراری نداشتیم و شرکت فورد هم با این طراحی مشکلی نداشت. در این جا فروشگاه های بزرگ یا برندهای معروف مثل استارباکس و دانکن [به سبکِ شهرهای بزرگ مثل نیویورک] وجود ندارد و به جز لوگوی چند بانک و چند دفتر املاک و مستغلات، بقیه ساختمان ها شبیه منازل هستند.»
نگاهی به عکس نمایندگی آئودی نشان می دهد که هیچ شباهتی به نمایشگاه فروش خودرو در یک شهر بزرگ ندارد. با این که املاک و مستغلات در این شهرستان بسیار گران است، اما هیچ نمایش فانتزی یا پیاده روهای اسفالت شده در آن مشاهده نمی شود.
فعالیتی که در این نمایندگی انجام می شود طبق ضوابط ومقررات شرکت های خودروسازی در بقیه شهرها و محله ها است اما حسی که منتقل می کند متفاوت است. گویی مردم این محله با داشتن فروشگاه هایی راضی و خوشحالند که زرق و برق کمتری دارند و به قول خودشان کمتر شیطانی هستند! و به همین دلیل نمی توان آنها را ملامت کرد اما نمی توان انتظار داشت بقیه محله های پولدارنشین از چنین رویه ای پیروی کنند.
منبع: سایپانیوز
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
