یادداشت/
اگر بخواهیم استانداردهای موجود در صنعت قطعه به استانداردهای خاص بین‌المللی برسد نیازمند بهبود تجهیزات و ماشین‌آلات هستیم. به‌طور نمونه، کیفیت محصول برای تامین شیشه ساندرو با آنچه برای تولید شیشه‌های خودروهای معمولی تولید می‌شود، متفاوت خواهد بود.
به گزارش خودروکار، یا قطعاتی مانند دسته سیم، تولید سیم و روکش آن که از جنس مس است تا حدودی توانمندی به لحاظ استانداردهای بین‌المللی در کشور وجود دارد. برخی قطعات نیاز به سرمایه‌گذاری دوباره ندارند چون محدود بوده و نرخ آنها نیز به شکل بین‌المللی تعیین می‌شود. اما قطعاتی که ارزش‌افزوده داشته و برای کشور ارزآوری دارند و گاهی حتی در سیاست‌های دولت دیده می‌شود، قطعات دانش‌بنیان است. رفرنس‌های این قطعات در جهان برای رسیدن به فناوری کم است و برای دستیابی به آن دو راه وجود دارد؛ نخست اینکه در داخل سرمایه‌گذاری بسیار کلان انجام شود و به شکل بومی خود صاحب این دانش شویم که در اینجا ارتباط صنعت و دانشگاه بسیار حائز اهمیت خواهد بود زیرا فناوری است که به‌سادگی قابل‌دستیابی نیست.
در این محصولات رشته‌های الکترونیک، مکانیک، آی‌تی و مخابرات وجود دارد که تمام این امور در کنار یکدیگر قطعات «های‌تک» را تشکیل می‌دهند. راه دیگر واردات آن است. به‌هرحال بخش قابل‌توجهی از محصولات نیازمند ساخت داخل هستند و ساخت داخل نیز چند مرحله دارد؛ نخست داشتن دانش طراحی که پس از مدتی شما را قادر می‌سازد تغییرات لازم را در ادامه ساخت داشته باشید.
دیگری ساخت داخل فقط براساس قطعه موجود است که همان کپی‌رایت خواهد بود. در بحث کپی‌رایت یک سلسله از قطعات اگر کپی‌رایت شوند پاسخگو خواهند بود زیرا مصرف عمومی دارند و تغییرات زیادی در مدل‌های خودرویی آنها وجود ندارد. خودروساز بزرگی مانند تویوتا در ابتدای راه با کپی‌رایت فعالیت خود را آغاز کرد و به‌مرور با سرمایه‌گذاری به جایگاه امروز دست یافته است.
اما یک سلسله از قطعات بنا بر نیاز تغییر می‌کنند و باید در آن صاحب دانش شد و اگر دانش لازم را در اختیار نداشته باشیم قادر به تغییر در آنها نخواهیم بود مانند باتری که با وجود تولید داخل نیاز به توسعه و کار زیادی دارد. بنابراین در تولید قطعات با ارزش‌افزوده بخشی به ظرفیت موجود در کشور برمی‌گردد و بخش دیگر کیفیت محصولات مطرح است. در بحث ارزش‌افزوده می‌بینیم که بعضی قطعات ارزش‌افزوده زیادی دارند قطعاتی که ارزش مواد اولیه آن ۲۰ تا ۳۰ درصد است و برنامه و طراحی بعدی آن بین ۷۰ تا ۸۰درصد ارزش‌افزوده به‌دنبال دارد. از این رو ضرورت دارد در امر تولید به این سو حرکت کنیم و روی این بخش از قطعات خودرو در کشور هر قدر سرمایه‌گذاری شود در آینده برد کرده‌ایم.
امید رضایی - عضو انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازی کشور
منبع:صمت
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
