کد خبر : ۲۲۳۱۷
تاریخ انتشار : ۰۸ دی ۱۳۹۷ - ۱۲:۳۱
شرکت سایپاسیتروئن در حالی در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ اقدام به پیش فروش سیتروئن C3 کرد که از هفته‌ها قبل از آن برنامه تبلیغاتی تدارک دیده شده بود بطوریکه این محصول ابتدا در خانه رز در شهرک غرب با حضور اصحاب رسانه رونمایی گردید و سپس محصول در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش در آمد.
به گزارش خبرنگار خودروکار،، شرکت سایپاسیتروئن در حالی در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ اقدام به پیش فروش سیتروئن سی ۳ نمود که از هفته‌ها قبل از آن، برنامه تبلیغاتی تدارک دیده شده بود بطوریکه این محصول ابتدا در خانه رز در شهرک غرب با حضور اصحاب رسانه رونمایی گردید و سپس محصول در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش در آمد و یک دستگاه خودرو نیز در مرکز ملل، به نمایش مردم گذارده شد و نهایتا یک برنامه تست خبرنگاران در هفته قبل از پیش نیز انجام شد.

در تمامی این برنامه‌ها و حضور اصحاب رسانه و خبرنگاران، علاوه بر سوالات مختلف خبرنگاران در رابطه با ویژگی‌های محصول و شرکت و. یک سوال کلیدی همواره مطرح گردید و آن موضوع قیمت این خودرو بود؛ و در تمامی این برنامه ها، بطور رسمی از سوی شرکت اعلام گردید که قیمت این خودرو با توجه به شرایط مختلفی که در محیط بین الملل و ملی و از جمله تحولات نرخ ارز در کشور مطرح است، امکانپذیر نمی‌باشد و تنها راه این شرکت، اعلان نهایی قیمت در زمان تحویل می‌باشد و مشتریان می‌بایست در زمان صدور دعوتنامه، مابقی قیمت خودرو را بر اساس قیمت روز شرکت پرداخت نمایند.

البته در این بین، همواره رسانه‌های مختلف، گمانه زنی‌هایی از قیمت این خودرو با توجه به شرایط بازار و رقبا داشتند و اعلام می‌نمودند و هماره شرکت بطور رسمی اعلام می‌نمود که هیچیک از قیمت‌های اعلامی، قیمت نهایی مورد تایید شرکت نیست و باید مراحل مورد نیاز جهت نهایی شدن قیمت طی گردد و نهایتا منتظر ارسال دعوتنامه بود تا از قیمت قطعی، پرده برداری شود؛ و بالاخره در ۲۴ آذرماه ۱۳۹۷، شرکت سایپاسیتروئن با ارسال دعوتنامه، قیمت این خودرو را مشخص نمود و مدل پایه آن را ۲۲۶ میلیون و ۴۵۰ هزار تومان قیمتگذاری نمود که البته قیمت اولیه را ۲۳۸ میلیون و ۴۵۰ هزار تومان در نظر گرفته بود و ۱۲ میلیون تومان را بعنوان تخفیف برای مشتریان اولی سایپاسیتروئن در نظر گرفته است.

بر اساس اطلاعات دریافتی، تنها ۵% تخصیص یافته به این خودرو، ارز مرجع بوده است و مابقی بر مبنای ارز نیمایی است که آنهم با، اما و اگر‌های فراوان و پس از گذشت مدت زمان طولانی به شرکت تخصیص یافته است.

از دیدگاه بازار، قیمت اعلامی توسط شرکت، ظاهرا با در نظر گرفتن قیمت بازار رقبا نیز صورت گرفته است. یعنی مثلا وقتی رقیب مستقیم این خودرو در بازار که هیوندای آی ۲۰ است، حدود ۲۱۰ میلیون تومان است، اگر مشخصات و امکانات خودروی سیتروئن سی ۳ با این خودرو، مقایسه گردد، قطعا ارزش بازار این خودرو، بالاتر از ۲۵۰ میلیون تومان خواهد بود و با توجه به محدودیت عرضه که عملا اتفاق افتاده است و عرضه این خودرو، تداوم نخواهد داشت، این قیمت می‌تواند بالاتر نیز در نظر گرفته شود.

نکته بعدی اینکه بسیاری از مشتریان، قیمت این خودرو را با خودروی ۲۰۰۸ ایران خودرو مقایسه می‌کنند و میگویند چرا سایپاسیتروئن باید بیشتر از ۲۰۰۸ قیمتگذاری کند. جدا از اینکه از لحاظ مشخصات محصول، سیتروئن C3 بسیار خاص‌تر و متفاوت از خودروی ۲۰۰۸ است و قیمتگذاری آن در بازار ارتباطی با آن ندارد، اما در همین راستا، لازم به ذکر است که پیش فروش خودروی ۲۰۰۸، بیش از ده ماه قبل از پیش فروش سیتروئن سی ۳ بوده است (۰۳/۰۴/۹۶) و اصلا در آن بازه زمانی، موضوع نرخ ارز نیمایی مطرح نبوده است و اینکه قیمت این خودرو در زمان ارسال دعوتنامه اول، نهایی گردیده بود و تغییرات قیمتی این خودرو، مطابق با قانون افزایش قیمت خودرو می‌باشد و نه بر اساس قانون کشف قیمت برای خودرو‌های جدید.

یک سوال اساسی هم در این رابطه قابل طرح است در حال حاضر، اختلاف قیمت کارخانه و بازار بسیاری از خودروها، بسیار زیاد می‌باشد و عملا منجر به فعالیت دلالی در این حوزه شده است.
 
تصور کنید که یک مشتری، خودرویی را با قیمت مثلا حدود ۱۰۰ میلیون تومان از کارخانه می‌خرد و در بازار با قیمت حدود ۲۰۰ میلیون تومان به فروش می‌رساند. یعنی حدود ۱۰۰% سود؛ و کارخانه با توجه به هزینه‌های انجام داده، زیان می‌کند. آیا این منطق پذیرفته است که کارخانه‌های ما ضرر بدهند و مشتریان فردی، سود کاملا غیر منطقی ببرند؟ و از طرف دولت، این تصمیم منطقی سازی قیمت برای جلوگیری از این دلالی، مدتهاست که معطل مانده و بجایی نرسیده است. هزینه این تصمیم را چه کسی باید بدهد؟ وقتی جلوی یک تصمیم منطقی مدتهاست گرفته شده است و مسئولین در خصوص این تصمیم گیری، ریسک نمی‌کنند، هزینه تعطیلی کارخانجات و هزینه‌های حقوق کارگران را چه ارگانی باید پرداخت کند؟ آیا غیر از این است که اگر چنین اتفاقی بیفتد، مجددا دولت باید این هزینه را بر عهده بگیرد؟ اتفاقی که در خصوص سایر صنایع و فعالیت‌های اقتصادی افتاد و نهایتا دولت مجبور به تحمل هزینه‌های آن شد؟ چرا وقتی می‌توان با یک تصمیم گیری منطقی، مدیریت اقتصادی کارخانجات را انجام داد، باید رویکردی را اتخاذ نمود که نهایتا همه هزینه‌ها به دولت تحمیل شود؟

در پایان بنظر میرسد در بازار خودرو، یک شغل جدید ظهور کرده است. افرادی عمدتا جوان که با مهارت در امور کامپیوتری و اینترنت، در ثبت نام‌های اینترنتی خودرو شرکت می‌کنند. بعد یک گروه‌هایی در شبکه‌های مجازی درست می‌کنند و شروع به مدیریت افراد می‌نمایند. در هنگام تحویل خودروها، بنر‌های اعتراضی و ... درست می‌کنند و باعث ایجاد تجمعات و چانه زنی با نهاد‌های تصمیم گیر می‌شوند و نهایتا از این راه، سود‌های کلان بدست می‌آورند؛ و نه تنها هزینه‌هایی را بر شرکت‌ها تحمیل می‌کنند بلکه هزینه‌های روانی و اجتماعی و سیاسی به دولت و جامعه تحمیل می‌کنند لذا بنظر می‌رسد قیمت خودروی سیتروئن C3، همانی خواهد ماند که شرکت اعلام کرده است و عمده مشتریان بر اساس این تصمیم، مبادرت به انتخاب دعوتنامه و تکمیل وجه کرده اند.
 

انتهای پیام/
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳۹۷/۱۰/۰۹ - ۰۸:۴۶
0
0
رپورتاژ بود نه!؟!؟!
نام:
ایمیل:
* نظر:
شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران
روزنامه های اقتصادی
آرین موتور
پرشیا خودرو
بیمه ملت
آخرین اخبار
بیمه ملت
MVM
فونیکس
کرمان موتور
ایلیا
ایساکو
آرین دیزل
صنعت کار
سایپا یدک
راین
عصر تشکل
امداد خودرو ایران